معماری داخلی در واقع حلقه اتصال مابین طراحی داخلی و معماری است. این رشته همچون معماری با ساختمان، عناصر و اجزا سازنده در ارتباط هستند. از طرفی دیگر همانند طراحی داخلی تاکید ویژه ای بر فضای داخلی دارد. حال بسته به نوع خواسته یا کاربری تعریف شده بنا که شامل کل فضای منزل، محیط کار. کاربرهای نمایشگاهی، خدماتی و تجاری می شود.
تفکیک فضاها با به کاربردن مولفه هایی همچون دیوارها، سقف و کف صورت می گیرد که در زمینه معماری بخش داخلی می باشد. حتی بازسازی و نوسازی بناهای تقریبا قدیمی از طریق این رشته انجام می گیرد.
معماری داخلی با ویژگی های روحی و روانی انسان به طور مستقیم در ارتباط است. بنابراین برای ایجاد یک طرح مطلوب باید به ویژگی های رفتار مشتری در فضاهای خصوصی و عمومی توجه کند. در نتیجه معمار هنگام طراحی با کاربرد آن فضا و همچنین تاثیری که فضا بر روی مشتری می گذارد، سروکار دارد. زیرا در نظر گرفتن آناتومی انسان است که باعث ایجاد مکانی آرام بخش می شود.
البته با گذشت زمان، فکر انسان ها دچار تغییر و تحولاتی شده ولی کماکان آناتومی انسان یکی می باشد. یک معمار تا افراد، فرهنگ و خود جامعه و تاثیرات جوی بر جامعه را مطالعه نکند، قادر به فراهم نمودن فضایی آرام بخش نخواهد بود.
فاکتورهای مهم در معماری داخلی
معماری داخلی به عنوان یک صنعت، هنر و حرفه در دنیای امروزی، جهت بهینه سازی فضای درونی ساختمان با هدف انجام فعالیت های روزمره است. این معماری طیف وسیعی از مولفه ها همچون دیوار، سقف، کف، بافت، رنگ، نور، فرم، مبلمان و عناصر تزئینی را دربرمیگیرد. این عناصر همان ابزارهای کار طراح می باشند که بایستی متناسب و هماهنگ در طرح مرتبط قرار گیرند.
نقش فرم در این نوع معماری
معمولا فضا از طریق عناصری که آن را احاطه کرده است مشخص یا تعریف می شود. حال این عناصر و نحوه ارتباط آنها با یکدیگر است که شخصیت فضا را می سازد و به آن فرم می دهد. جهت نظمی دهی به فرم باید آنها را به دو دسته فرم های باقاعده و بی قاعده تقسیم نمود. فرم های باقاعده از اشکال هندسی پیروی میکنند. ذهن با اطلاعات کمی می تواند این فرم ها را بازسازی و تکمیل نماید. فرم های باقاعده شامل ساختار یا استخوان بندی هستند. در نتیجه می توانند مانند کانون ها، زوایا، طول های متشابه اضلاع، محور تقارن و … باشند. این نوع فرم ها به مخاطب اجازه می دهند که آنها را ساده کند.
فرم های بی قاعده در معماری داخلی فاقد ساختار می باشند و قابل پیش بینی نیستند. این فرم ها مطابق قانون تجربه ساخته می شوند. طراحان داخلی در رابطه با فرم های مشابه خود که برای مخاطب شناخته شده باشند آنها را می سازند. در حالت کلی تصویری را در ذهن مخاطب تداعی می کنند. فرم های بی قاعده، اطلاعات زیبا شناختی به روز تر و بیشتری دارند. بنابراین فرم مفهومی ذهنی است و برای اینکه اعلام وجود نماید احتیاج به چیزی یا مکانی هست که آن را نشان دهد. البته فرم باقاعده در دوره های مختلف بعضی وقت ها بیشتر و بعضی وقت ها کمتر نقش فاتح را داشته است.
نقش نور در معماری داخلی
نور ابزاری کلیدی و کارآمد در معماری مربوط به بخش داخلی است که از طریق آن می توان به اکثر اهداف مورد نظر دست یافت. بنابراین با ترکیب یک یا چند نوع از نورپردازی مصنوعی می توان بخش هایی از یک شی مورد هدف را برجسته نمود. به عکس همان شی را می توان فرو رفته یا کوچک تر از اندازه واقعی به نمایش گذاشت. درنتیجه از این نوع نورپردازی می توان برای نشان دادن صنایع دستی و اشیا تزئینی همچون ظروف و مجسمه استفاده نمود. البته همه این تغییرات فقط حقه های بصری می باشد. اما تاثیر آن به قدری زیاد است که انگار ساختار شی تغییر کرده باشد.
نقش رنگ در معماری داخلی
رنگ یکی از مهمترین فاکتورها در معماری داخلی است. معماران و طراحان امروزه اکثر قوانین سابق مربوط به استفاده از رنگ های مختلف و ترکیب آنها با همدیگر را در هم میشکنند. درنتیجه هر رنگی را می توان در طراحی داخلی منزل با توجه به سلیقه شخصی به کار برد. برای داشتن خانه ای با رنگ های متناسب بهتر است از چرخه رنگ استفاده نمایید تا با مشکل ناهماهنگی رنگ ها مواجه نشوید.